Nomer heula. Pepencét. Halo, cénah, aya nu nampa. Daréhdéh. Absén heula wéh, sugan mah. Ngaran, alamat jeung séjénna, dijawaban hiji-hiji. Cocog. Reugreug. Naon masalahna, pok deui nu nanya, soarana gumalindeng, rangu nakeranan. Gorolang, nyalsé pisan ngimeutan benerkeuneun, ambéh téhnisi nu isukan datang geus nyahoeun jujutanana.
Geus bérés mah, manéhna, nu nampa laporan téa, nawarkeun bisi dék nambah layanan sakalian, cénah. Ngolona nyaan bisaan. Moal, cekéng téh. Tapi, obrolan mah beuki haneuteun, ngadon kenalan jeung pancakaki sagala.
Malah mah, basa rék nutup telepon, sorangan maké jeung dumadak nanya sagala, "kénging abdi maca fikmin Sunda heula?" "Sukaaa!" Daradad. Ah, asa manggihan saha wéh harita mah. Éndah karasana. Enya, harita. Harita mah nelepon ka hotline service téh haratis. Samalah, upama leuwih ti limalas menit ngawangkongna, nu nelepon baris dihadiahan pulsa sagala. Anapon lamun petugas téa betaheun ngalayanan tepi ka tilu jamna, nu nelepon téh diganjarna ku hénpon anyar.
No comments:
Post a Comment