Waragad Keur Gapura

Horéam-horéam gé nepungan. Bisi pajar nyingkahan. Galagatna mah apal. “Damang, Pa?” Solongkrong. Dipéci bodas, huisna nyacas. Meusmeus ngadatangan, gara-gara kungsi milu baksos klién ka panti yatimna. Barabat. Dihaminan, diunggeukan. Golosor, lima lambar saratusan. Ditedunan, tibang kapapanjangan.

Nu mungkur nunggang motor rancucut kahujanan. Kasiap palebah péngkolan, basa Jaguar kameumeut ngabelesur ngétan. Klién bisnis nungguan. Sakieu usum ngijih gé, keukeuh ngopina hayang di pangjugjugan. Rumahuh. Mun lain keur maranéhna, cadu miceun welasan yuta mayar kartu platinum, keur larsup satauneunana.

Jrut. Pangling. Patempatan bet sinangling. Patamanan hégar. Kembang-kembangna laligar. Dumalingding mawa tingtrim. Béh ditueunana, gapura nu murub mubyar. Saléngkah-léngkaheun. Gep, nu nyaram. Ngisarahan. Bring, rombongan nu garinding ngaliwatan. Nganteur jalma cahayaan. Rét ka sagigireun. Ngaharéwosan. Kalah ngeclak cimatana.

“Anjeunna payus pangheulana. Ngawaragadan pangrohakana. Dulur kahiji datang, méré sapertilu pangabogana. Kuring teu hayang éléh, méré saparo harta. Jol téh anjeunna, bro sakabéhna! Walonna ka Jungjunan, ‘Kanggé kulawargi abdi mah cekap nyésakeun Mantenna sareng Salira’.…”

(kenging: Yuska Sadéwata)